مقایسه بیان ژن گیرنده های شبه زنگوله ای نوع ۲، ۴ و ۹ در بافت توموری و بافت نرمال بیماران مبتلا به سرطان حنجره

زمینه و هدف: سرطان حنجره به دلایل نامشخصی موجب القای سرکوب سیستم ایمنی در ناحیه تومور می شود. مولکول های گیرنده شبه زنگوله ای (tlr) نقش مهمی را در القاء و کنترل پاسخ ایمنی ایفا می کنند. در این راستا اهمیت و نقش tlr های نوع 2، 4 و 9 در کنار هم در سرطان حنجره مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی بیان ژن های tlr2، tlr4 و tlr9 در بیماران مبتلا به سرطان حنجره می باشد. مواد و روش ها: 89 نمونه تومور و 35 نمونه از بافت سالم مجاور تومور از بیماران مرد مبتلا به سرطان حنجره تهیه شده و میزان بیان ژن های tlr2، tlr4 و tlr9 به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز زمان واقعی (real time pcr) تعیین شد. یافته ها: بیان ژن tlr2 به واسطه درگیری غدد لنفاوی و هم چنین درگیری بافت اطراف تومور و در نهایت وجود متاستاز ناحیه ای افزایش یافت. بیان ژن tlr4  نیز در بیمارانی که درگیری غدد لنفاوی داشتند، حدود 5/1 برابر افزایش داشت. میزان بیان ژن tlr9 با افزایش stage و گسترش تومور افزایش پیدا کرد. بیان tlr2 و tlr4در بافت توموری نسبت به بافت سالم مجاور آن تغییر چندانی نداشت، اما بیان tlr9 افزایش نشان داد. هیچ یک از یافته ها از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد میزان بیان ژن های tlr2، tlr4 و tlr9 در تومورهای جدا شده از بیماران مبتلا به سرطان حنجره با ویژگی های کلینیکوپاتولوژیک بیماران مرتبط است. علاوه بر این، اگرچه مقایسه بیان این ژن ها در بافت توموری نسبت به بافت سالم مجاور آن تغییراتی را نشان داد، اما چشم گیر نبود.